venres, 8 de agosto de 2025

De Herbón ao Álbum de Galicia

 

🎭 Faustino Rey Romero. 


De Herbón ao Álbum de Galicia

Coincidindo coa Romaría Viquinga de Catoira —evento de Interese Turístico Internacional—o Consello da Cultura Galega incorporou ao seu Álbum de Galicia a figura do sacerdote, poeta e  galeguista Faustino Rey Romero (1921–1971). Natural de Isorna, xunto ao Ulla, foi fundador da primeira presidencia desta celebración que dramatiza a desembarca viquinga nas Torres de Oeste.

Luis Cristobo, de ASAFA, estudou a súa obra


📚 Raíces franciscanas e vocación teolóxica
Con só 14 anos, tras os estudos en Bacariza, ingresa no convento franciscano de Herbón. Alí, en plena Guerra Civil, mergúllase nunha vida de disciplina e silencio, e descobre Siervo libre de amor (s. XV) do franciscano Juan Rodríguez del Padrón, identificándose co espírito de San Francisco de Asís. En 1939 deixa Herbón para continuar os estudos en Santiago, Ourense e Tui, onde se ordena sacerdote en 1948. Ao ano seguinte licénciase en Teoloxía na Universidade de Salamanca 📖.


🎙️ Cultura, poesía e galeguismo
Figura clave no Ateneo do Ullán, nos homenaxes a Manuel Antonio e na fundación da romaría viquinga, Rey Romero fixo da cultura un instrumento evanxelizador. Escribiu maioritariamente en galego, pero tamén publicou en castelán, destacando unha obra poética profunda e de forte raíz espiritual:

  • ✒️ Doas de vidro (1951)
  • 🌹 Catro sonetos ó destino dunha rosa (1951, 2ª ed. 1952)
  • 🎶 Escolanía de melros (1959, 2ª ed. 1970), con sonetos de gran perfección
  • Poemas das materias sagras (1960, 2ª ed. 1963), teoloxía en verso
  • 🧠 Florilegio poético (1949, en castelán)
  • 👼 El ángel descielado (1961, en castelán)
  • 💭 Ensaios teolóxicos: La angustia ensanchada, Teoría general de la existencia

🎵 O seu poema «Señor, cando eu morra», con música do franciscano P. Feijoo 🎼, é cantado polo orfeón Terra a Nosa de Santiago, reforzando esa ligazón co universo franciscano.

📜 Como colofón vital, deixou escrito:

Eu o crego Faustino Rey Romero chamado,
que alá en terras de Isorna, xunta ó Ulla, fun nado,
estes versos compuxen, pois sentinme inspirado.
Que o meu premio Deus sexa, e que el sexa louvado,
e que a Virxe me arrede de caer en pecado.

A súa entrada no Álbum de Galicia é un tributo merecido a quen fundiu palabra, fe e identidade galega como poucos.